Gedichten

Naast fabels, schrijft Marianne van Velzen ook gedichten. Van begin 2018 tot begin 2021 is zij de gekozen Stadsdichter van Leiden. Hieronder enkele van haar gedichten;
(copyright Marianne van Velzen)

  

Van Marianne is onderstaande set van 7 stijlvol vormgegeven ansichtkaarten te koop voor €5;

Andere gedichten van haar zijn o.a.:

Billykast
Was ik maar
een billykast
Mijn knoesten
zouden gladgeschuurd
en glimmend gelakt zijn
Mijn hout
kaarsrecht
en splinterloos
Ik zou mijn plek weten
Ik zou boeken
strak naast elkaar
laten staan
Muziekdragers huizen
op kleur
Letter voor letter
Klaar voor het grijpen
of om jaren te verstoffen
Al naar gelang de wens
Oordeelloos
zou ik steunen

Het zou duidelijk zijn
Niets meer om te snappen
Ik zou nuttig zijn

Maar nee
ik werd wrakhout
Ooit voorbestemd
honkvast te reizen
maar bij de eerste de beste storm
liet ik los

Bestemmingsloos
losgelaten
Zonder vergezicht

Mijn rechte vorm
van weleer
is meegebogen met
tijd en tegenslag
Wat overbleef
was doelloos dobberen

Ik heb het wel geprobeerd
Weer richting vinden
Zelfs tegen de stroom in
Maar er was altijd weer
een golfslag
die me terugbracht
naar daar
waar ik eerder was

Nu dobber ik maar een beetje
En zie ik wel
wat de stroom brengt
En sinds ik dat doe
zie ik soms
heel kort
een lijn
in de verte

Mijn (palin)droom over Leiden
Mijn dromen drijven als fietsen in de gracht
Vandaag verhuis ik
Ik geef het op
Negeer mijn andere woorden
Geloof me niet
Ik wil hier weg
Hoor je mij zeggen
Mijn hart is hier gaan kloppen
De gracht is mijn aorta
De singels zijn mijn slagaders
Dit is mijn kern
Hier hoor ik thuis
Je mag er schamper om lachen
Een echt thuis is fantasie
Ik verzamel mijn spullen
Ik vertrek
Denk niet dat ik ooit zal zeggen
Mijn gezochte horizon bleek precies daar waar ik nu ben
(en nu van beneden naar boven lezen)

De Catharinabrug
Alles aan de brug
fluistert samen
Ik vraag me af
is het een dame

Voel hoe hij blaast
de frisse wind
langs haar lichte S-vorm
die oevers verbindt

Een brug
die samenwerken eist
Omdat het fiets noch voet
een route wijst

Aalmarkt metamorfose
komt hier tot de kern
Ultrasterk toch slank
soepel doch ferm

De kleinst mogelijke helling
toch voor boten passage
Het heeft wat gekost
maar vraagt geen péage

Kan winnaar van betonprijs
toch statig zijn
Leg hand op balustrade
en volg haar lijn

Een pont van staal
van vertrek naar eindpunt
En passant zou je wensen

dat je blijven kunt

Zo verbindt ze mensen
geen straatnamen
Geen enkele twijfel
Dit is een dame!

Horizon
Met de horizon in het vizier
speel jij
met niet bestaande geesten
Je armen
scherend
over het wilde wateroppervlak
Springend over rotsen
zijn zij plots
jouw eigen wereld

En jij
Jij bent een zeemeermin
als de golven
je de kans geven
Met zoute lippen
de heldin van het water

Liefde sijpelt
als vers kroost
overal
tussendoor

Mateloos verlangen
Mijn huid
die uitreikt
naar jouw aanraking
Verraad
mijn hart
dat zo verlangt

Het nieuwe leven
wordt zo vertaler
van de liefdeslijn
die is gestrand

Hier helpt niets
Een onvindbaar genezen
Zelfs geen pil
die is verguld

Hier schreeuwt slechts
het diepste wezen
Mag ik er zijn
Word ik geduld